Readings

Ne kërkojmë barazi të plotë për gratë

Aktivistja komuniste Claudia Jones potencon organizimin masiv të grave të klasës punëtore kundër forcave patriarkale dhe shtypëse të konservatorizmit dhe kapitalizmit.

Shtatëdhjetë vjet pasi Claudia Jones botoi për herë të parë esenë e saj mbi vështirësitë e grave, Carole Boyce Davies, një studjuese karaibe-amerikane në Universitetin Cornell, reflekton se sa pranë jemi për të fituar të drejtat e barabarta

Ne ende kërkojmë barazi të plotë

Duke pasur parasysh debatet aktuale dhe të vazhdueshme rreth pabarazisë për disa grupe te varura në Shtetet e Bashkuara dhe Evropë, mantra e “ende duke kërkuar barazi të plotë” rezonon në thirrje si “Jetët e zezakëve kanë rëndësi” dhe në aktivizmin e grupeve LGBTQ. Dhe me të vërtetë, gratë ende po kërkojnë barazi të plotë në të gjitha fushat dhe sferat e jetës.

 Gazetare, redaktore, intelektuale-aktiviste, teoriciene komuniste, udhëheqëse e komunitetit dhe avokate e të drejtave të njeriut, Claudia Vera Cumberbatch Jones (1915-1964) lindi më 21 shkurt 1915 në Trinidad dhe Tobago. Pas vitesh anëtarësimi që nga adoleshenca, ajo u bë e vetmja grua me ngjyrë në komitetin qendror të Partisë Komuniste të SHBA-së dhe sekretare e Komisionit të Grave në vitin 1947. Në atë rol, ajo organizoi grupe të grave në të gjithë Shtetet e Bashkuara dhe shkroi rubrikën “Të drejtat e grave” të  titulluar, “Half the World” për The Daily Worker.

Një fjalim i titulluar “Dita Ndërkombëtare e Gruas dhe Lufta për Paqe” mbajtur në Ditën Ndërkombëtare të Gruas në vitin 1950 u citua si “akt i hapur”, i cili çoi në arrestimin, gjyqin, dënimin dhe burgosjen e saj për shkak se ishte komuniste në Shtetet e Bashkuara. Në dhjetor të vitit 1955, ajo u deportua në Angli sepse ajo ishte ende në atë kohë një “subjekt i Commonwealth”. Atje, ajo u bë themeluesja e gazetës së parë në Londër, West Indian Gazette dhe Afro-Asian Caribbean News (WIG) në 1958 dhe zhvilloi një praktikë që lidhi Shtetet e Bashkuara dhe Mbretërinë e Bashkuar, e informuar nga politika botërore e dekolonizimit. Ajo organizoi një marsh paralel në Uashington në vitin 1963 dhe takoi liderë botërorë si Martin Luther King Jr, Mao Tse-Tung, Norman Manley, Cheddi Jagan dhe Jomo Kenyatta nga Kenia.

Për Jones, komunizmi sherbeu si shpjegim për trajtimin e burrave dhe grave të shtypura me ngjyrë dhe ato të klasës punëtore. Në platformën e Partisë Komuniste, Jones vlerësohet për shkak se ka vënë në  pah në   mënyrë të  vazhdueshme shtypjen e trefishtë të grave të zeza për shkak të racës, klasës dhe gjinisë së tyre  si dhe për popullarizimin e thirrjes për të drejtat e trefishta në emër të punëtorëve, grave dhe njerëzve me ngjyrë në Shtetet e Bashkuara gjatë viteve 1940 dhe deri në mesin e viteve 1950.

“Ne kërkojmë barazi të plotë për gratë” (1949) u botua në të njëjtin vit me esenë e saj më të njohur dhe më të shitur, “An End to the Neglect of the Problems of Negro Women” (1949 “. (Fundi i neglizhencës së problemeve te grave zezake).  Kjo ese përshkruan më së miri artin e Jones mbi lëvizjen e majtë feministe të grave të zeza  

Edhe sot, ka ende pa barazi. Prandaj, “Ne kërkojmë barazi të plotë për gratë” duhet të lexohet përsëri dhe të përfshihet si pjesë e bibliotekës së përbashkët të mendimit mbi këtë temë.

Ky është një artikull i cili është redaktuar pak dhe është  botuar nga Viewpoint Magazine i cili fillimisht është shkëputur nga Claudia Jones: Beyond Containment, ed Carole Boyce Davies (Banbury, MB: Ayebia Clarke Publishing Ltd, 2011).

Ne kërkojmë barazi të plotë për gratë

Duke marrë përsipër luftën e sufragjisteve, komunistët kanë vendosur detyra dhe objektiva të reja në luftën për një status të ri për gratë. Vlerë të veçantë ka  kontributi i William Z Foster: i cili kishte rolin kryesor në Partinë Komuniste në luftën për emancipimin e grave nga shtypja e burrave dhe kjo është një nga kontributet më  të   mëdha që partia jonë e marksizëm-leninizmit, Partia Komuniste, SHBA, feston në përvjetorin e 30-të  saj.

Marksizëm-leninizmi zbulon thelbin e problematikave të çështjeve të grave dhe tregon se pozita e gruas në shoqëri nuk është gjithmonë dhe kudo e njëjtë, por rrjedh nga raporti i gruas me mënyrën e prodhimit.

Në kapitalizëm, pabarazia e grave rrjedh nga shfrytëzimi i klasës punëtore prej klasës kapitaliste. Por shfrytëzimi i grave shkon përtej linjave klasore dhe prek të gjitha gratë. Marksizëm-leninizmi e sheh çështjen e gruas si një të veçantë, e cila vjen si pasojë e varësisë ekonomike të grave nga burrat. Kjo varësi ekonomike, siç shkruante Friedrich Engels mbi 100 vjet më parë, mbart me vete shfrytëzimin seksual të gruas, vendosjen e gruas në familjen moderne borgjeze si “proletariat” i burrit, i cili merr rolin e “borgjezisë”.

Prandaj, marksist-leninistët luftojnë për ta çliruar gruan nga barra shtëpiake,  ata luftojnë për të fituar barazinë për gratë në të gjitha sferat; ata pranojnë se nuk mund të merremi në mënyrë adekuate me çështjen e gruas ose tu sigurojmë grave  pjesëmarrje progresive nëse nuk merremi me problemet, nevojat dhe aspiratat e veçanta të grave – si gra.

Është parimi bazë që ka mbizotëruar në teorinë dhe praktikën e Partisë Komuniste në tre dekadat e fundit.

Si rezultat, partia jonë ka shënuar një histori madhështore  të luftës për të drejtat e grave. Letërsia amerikane është përmirësuar nga veprat e marksistëve që hetuan statusin e grave në SHBA në vitet 1930. Rekordi i tij simbolizohet në jetën e grave komuniste të shquara si Ella Reeve Bloor dhe Anita Whitney dhe të tjera që lidhen me luftën për të drejtën e votës së grave, për të drejtat e popullit zezak, për emancipimin e klasës punëtore.

Partia jonë dhe udhëheqja e saj ndihmuan në stimulimin e organizimit të grave në sindikata dhe ndihmuan në aktivizimin e grave të punëtorëve në lëvizjet e mëdha organizative të punës; ndërtoi këshilla amvisesh për të luftuar koston e lartë të jetesës; u mësoi grave përmes bojkotit dhe veprimeve të tjera militante se si të luftojnë për nevojat e familjes; ndihmoi në trajnimin dhe formimin e grave udhëheqëse komuniste në të gjitha nivelet, gra të klasës punëtore të cilat u frymëzuan nga bindjet dhe idealet e klasës së tyre – klasës punëtore.

Si pioniere në luftën për organizimin e grave të klasës punëtore, partia jonë ishte e para që u tregoi grave të bardha dhe klasës punëtore se statusi i shtypjes së trefishtë i grave zezake është një barometër i statusit të të gjitha grave dhe se lufta për barazinë e plotë ekonomike, politike dhe sociale të gruas zezake është në interesin jetik vetjak të punëtorëve të bardhë, në interesin jetik të luftës për të realizuar barazinë për të gjitha gratë.

Por, kontributi  i William Z Foster, kryetarit kombëtar të partisë sonë, bëri që mendimi i  Partisë Komuniste Amerikane për çështjen e gruas të formësohej. Foster projektoi në një mënyrë më të thellë domosdoshmërinë themelore për klasën punëtore dhe partinë e saj avangarde për të luftuar pengesat për barazinë e grave, e dëshmuar në shumë paragjykime kundër gruas, në ideologjinë mbizotëruese të epërsisë mashkullore të nxitur nga monopolistët e rrëmbyer nga klasa punëtore.

Thelbi i kontributit të Fosterit është se është e nevojshme të fitohen masat e grave amerikane për përpjekjet  e përgjithshme kundër luftës imperialiste dhe fashizmit, duke i kushtuar vëmendje të veçantë problemeve të tyre dhe duke zhvilluar përpjekje të veçanta për nevojat e tyre ekonomike, politike dhe sociale. Duke u bazuar në parimin marksist-leninist se pabarazia e grave është në thelb e lidhur me shfrytëzimin e klasës punëtore, Foster i bëri thirrje partisë dhe klasës punëtore të zotëronin teorinë marksiste-leniniste të çështjes së gruas, në mënyrë që të përmirësohej puna jonë  praktike mbi këtë çështje  dhe për të korrigjuar gabimet e mëparshme si dhe mungesën e veprimeve në lidhje me këtë çështje themelore.

Kontributi i veçantë i Foster qëndron në ekspozimin e tij unik të maskës së vendosur mbi statusin e grave në çdo sferë në SHBA nga imperializmi amerikan.  Foster poashtu ekspozoi gënjeshtrën borgjeze se gratë në SHBA kanë arritur barazi të plotë dhe se nuk ka të drejta të tjera për t’u fituar. Ai tregon se mbështetja ideologjike e përdorur nga propagandistët reaksionarë për të përjetësuar idetë e rreme të “inferioritetit” të grave është të bazojnë argumentet e tyre antisociale në lidhje me gratë në të gjitha llojet e supozimeve pseudo-shkencore, veçanërisht në fushën e biologjisë.

Prandaj, çdo nënvlerësim i nevojës për një luftë të vazhdueshme ideologjike kundër të gjitha manifestimeve të epërsisë së burrave  duhet të çrrënjoset. Nëse biologjia përdoret në mënyrë të rreme nga ideologët borgjezë për të përjetësuar nocionet e tyre të rreme për gratë, komunistët dhe progresistët duhet të ndërhyjnë guximshëm në shkencat biologjike dhe të forcojnë luftën tonë ideologjike kundër ideve dhe praktikave borgjeze të epërsisë së burrave. 

Në mënyrë që të përmbusheshin detyrat e parashikuara për një kuptim dhe zotërim më të thellë të qasjes marksiste-leniniste ndaj çështjes së gruas u krijua një komision i posaçëm i Partisë për aspektet teorike të punës së grave.

Duke reflektuar mbi dëshirën e madhe për teorinë mbi çështjen e gruas nga ana e komunistëve dhe progresistëve, u mbajt  Konferenca njëditore mbi Marksizmin dhe Çështjen e Gruas në ambientin e  Shkollës Jefferson të Shkencave Sociale, në qershor të këtij viti. Afro 600 gra dhe burra morën pjesë. Gjithashtu, dëshmi për mënyrën se si partia po i përmbush detyrat e saj në këtë sferë janë shkollat ​​e shumta të kuadrove që janë mbajtur për të lehtësuar trajnimin e grave për punë masive midis grave dhe trajnimin e burrave komunistë për çështjen e gruas.

Tani ekzistojnë rreth 10 komisione të grave partiake, të cilat, nën udhëheqjen dhe drejtimin e organizatave të rretheve të partisë, i kushtojnë vëmendje punës së grave në parti dhe në organizatat masive. Është e nevojshme të shfrytëzohet 30-vjetori i partisë sonë për të forcuar punën tonë masive dhe partiake dhe për të kthyer gjithë partinë drejt kësaj çështjeje.

Së pari, kjo është e nevojshme, sepse pa mobilizimin e masave të grave, veçanërisht të klasës punëtore dhe grave zezake, lufta për paqen kundër një lufte të tretë botërore nuk do të jetë e suksesshme. Gratë amerikane dhe organizatat e tyre kanë dhënë indikacione në mënyra të ndryshme ato kundërshtojnë Paktin e Atlantikut dhe kanë frikë nga implikimet e paktit të armëve.

Së dyti, ky mirëkuptim është i nevojshëm, për shkak të ofensivës reaksionare në rritje kundër të drejtave civile të popullit amerikan, shembuj të shquar të së cilës janë padia dhe gjykimi i 12 liderëve të partisë sonë përpara një jurie me shumicë gra.

Së fundmi, ky mirëkuptim është i nevojshëm sepse pa u përfshirë shumica e grave, pa themeluar  organizata progresive të grave, si Kongresi i Grave Amerikane, Divizioni i Grave të Partisë Progresive, organizatat e grave zezake, etj, dhe pa themeluar organizata të veçanta që ngrisin zërin  për kërkesat e grave, ne nuk mund t’i kthejmë gratë kundër ndikimeve reaksionare të hierarkisë katolike romake dhe ideologëve borgjezë.

Duke e zotëruar me sukses teorinë tonë për çështjen e gruas, duke organizuar shumicën e grave amerikane dhe duke e përqendruar vëmendjen kryesisht në problemet dhe nevojat e grave të klasës punëtore, partia jonë mund të ndihmojë në krijimin e një statusi të ri për gratë amerikane.

Për të arritur këtë qëllim, ne duhet t’i kthejmë gratë drejt një lufte tepër aktive kundër luftës imperialiste dhe fashizmit. Sepse, sipas fjalëve të të madhit Georgi Dimitroff, në raportin e tij të famshëm Fronti i Bashkuar kundër Fashizmit thotë:

 Përderisa  fashizmi kërkon më shumë nga rinia, ai i robëron gratë  në mënyrë të pamëshirshme dhe me një cinizëm të veçantë, duke luajtur me ndjenjat më të dhimbshme të nënës, amvises, gruas së vetme që punon, e cila është e pasigurt se cfar do ti sjellë e nesërmja.  Fashizmi, i paraqitur si dashamirës, ​​i hedh familjes së uritur disa copëza lypësare, duke u përpjekur në këtë mënyrë të mbysë hidhërimin e ngjallur veçanërisht te gratë e munduara nga skllavëria e paparë që u sjell fashizmi.

Nuk duhet të kursejmë asnjë dhimbje për të parë që gratë punëtore të luftojnë krah për krah me vëllezërit e tyre në radhët e frontit të bashkuar të klasës punëtore dhe të frontit popullor antifashist.

Në frymën e heroit antifashist të Lajpcigut, le t’i ri-përkushtohemi luftës për barazinë e plotë të grave.

E përktheu: Ardhmërie Thaqi

Tekstin origjinal mund ta gjeni në: https://www.newframe.com/from-the-archive-we-seek-full-equality-for-women/